That Night Follows Day

Jullie geven ons eten. Jullie wassen ons. Jullie kleden ons aan. Jullie zingen voor ons. Jullie kijken naar ons als we slapen. Jullie maken beloftes en denken dat we ze niet zullen onthouden. Jullie vertellen ons verhalen met een goede afloop en verhalen met een slechte afloop en verhalen met een einde dat eigenlijk geen echt einde is. Jullie leggen ons uit wat liefde is. Jullie leggen ons uit wat de verschillende oorzaken van ziekte en de verschillende oorzaken van oorlog zijn. Jullie fluisteren zachtjes als je denkt dat we het niet kunnen horen. Jullie leggen ons uit dat de nacht na de dag komt.

Op uitnodiging van Victoria om een voorstelling te maken met kinderen, creëerde Tim Etchells (regisseur en schrijver van het befaamde Britse gezelschap Forced Entertainment) That Night Follows Day, een stuk met 16 kinderen tussen 8 en 14 jaar oud. Het is de allereerste keer dat Etchells met een dergelijke cast werkt.

Deze voorstelling is de tweede in een reeks van Victoria-producties met kinderen (maar bedoeld voor een volwassen publiek) waarvan üBUNG van Josse De Pauw (2001) de eerste was.

That Night Follows Day vertrekt van een tekst, geschreven door Etchells zelf, die de vele manieren waarop de wereld van de kinderen bepaald wordt door die van de volwassenen, catalogiseert. Het onderzoekt de systemen van ouderschap, opvoeding, discipline en (ver)zorg(ing) en dit met een grote dosis helderheid en humor.

Zoals zo vaak in zijn werk wil Tim Etchells de verwachtingen en de problemen van het presenteren zelf in de kijker zetten. In That Night Follows Day draait dit – op een speelse en provocerende manier – rond het feit dat volwassenen kijken en luisteren naar kinderen die spreken over de manier waarop volwassenen hun wereld projecteren op die van hen.