Bent Van Looy & Martena Duss cureren expo tijdens Always In The Kitchen

Always In The Kitchen (week II): expo

DO 15 NOV   18:00-… (opening)
VR 16 NOV    14:00-20:00
ZA 17 NOV    11:00-18:00
ZO 18 NOV    11:00-18:00

Gouvernement, Gouvernement 7, 9000 Gent

In de tweede week van Always In The Kitchen focussen we op de beeldende kunsten, maar verwacht met Bent Van Looy en Martena Duss als curatorenkoppel niet zomaar een expo. Hij is muzikant en beeldend kunstenaar, zij een creatieve en culturele ondernemer. Beiden koesteren een gedeelde interesse in beeldende kunst en hors-d'oeuvre uitdagingen waarbij ze hun geraffineerde kennis en uiteenlopende competenties harmoniëren. Ditmaal hebben ze een selectie van jonge beeldende kunstenaars gemaakt door kunstscholen en ateliers af te schuimen of zich te beroepen op hun eigen en gedeelde netwerken van kunstenaars. Het resultaat van die spontane selectiekeuze mondt uit in een globaal overzicht dat de vinger aan de pols legt van hetgeen zich nu afspeelt in de kunstwereld.

Met de keuken als overkoepeld festivalthema laten Van Looy en Duss zich inspireren door de bijhorende levendige energie van de keuken. Een keuken lééft. Het functioneert als een centraal, warm nest dat iedere dag omarmt, hoe licht of hoe zwaar ook de omstandigheden zijn.

In plaats van de gebruikelijke objecten op een aanrecht, sausplekken of jassen en schoenen verspreid over de vloer, schuiven zij een resem kunstwerken naar voor. De selectie verenigt werken die al bestaan en op maat gemaakt zijn voor pakweg keukenkasten en fruitschalen. Kunst sijpelt binnen in en mengt zich met de gang van zaken in een keuken. De kunstenaars dagen ons op die manier uit en veranderen of bespelen de waardering of herbeleving van de leefruimte. De tentoonstelling schuurt gaandeweg eens aan bij subtiele humor en surrealisme en trekt zo nu en dan de kaart van vernieuwing, onverwachte of poppy impulsen en explosiviteit.
 

Nel Aerts (BE)

Nel Aerts voelt zich thuis in verschillende media, van tekeningen, collages en schilderijen tot installaties en textiel. Het geruite keukenhanddoekpatroon, een terugkerend motief, genereert o.a. tastbaarheid in De nieuwe lente. Het motief brengt textuur voort en typeert de structuur van textiel. Met een beperkt kleurenpalet en een dosis humor, droefheid en optimisme richt ze haar pijlen op de kunstwereld en diens gewichtigheid. Haar beeldentaal werkt ontwapenend. Zo ademen de tragikomische zelfportretten met eenogige, groothoofdige figuren een zekere eerlijkheid uit.

De nieuwe lente, 2018, acryl op hout, 63,50 x 62 cm

Ruben Bellinkx (BE)

Een universum van tegenstellingen, absurditeit en onderhuidse spanningen – Ruben Bellinkx’ werken kunnen niet volledig omvat worden in woorden. Ze ogen simpel, maar zijn uiterst complex opgebouwd en balanceren tussen schoonheid en vervreemding, natuur en cultuur, getemd en wantrouwig zijn. In zijn beklemmende ‘situaties’ figureren levende dieren, planten of mensen. Hij laat in The Musical Chair drie jachthonden los op een kansloze stoel die tot splinters verscheurd wordt. Een schijnbare wreedheid die onze zekerheden laat wankelen.

The Musical Chair 2007, 16 mm zwart-wit film, 13', Single screen versie, geen geluid, Courtesy Ruben Bellinkx en Geukens & De Vil

Kasper De Vos (BE)

Smostafel – letterlijk: een tot een eettafel getransformeerd broodje smos – verraadt Kasper De Vos’ aanpak om elementen uit zijn alledaagse omgeving te hermonteren in een andere context, met een knipoog naar het absurde. In dit geval: op het onwennige en komische punt tussen cultuur en consumeren. We ervaren meteen de sociale tegenstellingen met overproductie en voedselverspilling enerzijds en voedseltekort en hongersnood anderzijds. Voedsel vormt overigens, naast folklore, een belangrijke rode draad doorheen zijn volledige praktijk en overstijgt ook het ‘louter’ consumeren.

Smostafel, 2014, metaal, polyurethaan, spuitverf, epoxy, pigment, stof, plastieken tubes, 120 x 100 x 160 cm, Plus One Gallery

Niels Goos (NL)

“Het beste wat je kan doen, wanneer je een namiddag vrij bent, is een pint gaan drinken in het atelier van Niels Goos,” dixit Wannes Misotten. De multimediale werken van Goos bevatten een absurde, humoristische ondertoon zonder al te veel context af te bakenen. De grenzen met historische omkaderingen van andere kunstenaars vervagen of overlappen, met Goos als geheel neutrale en arbitraire richtingaanwijzer die het werk een nieuwe, (on)gewilde lading aanmeet, recycleert en opnieuw definieert.

Kaaswanhoop, 2018, mixed media, hout en metaal, 150 x 180 x 30 cm, Antwerpen

Viktor Hachmang (NL)

De grafische wereld van illustrator en striptekenaar Viktor Hachmang is allesbehalve afgesloten van de uitheemse invloeden. Het verbindt verschillende visuele lexicons en overspant tijd en ruimte. Net daarin ligt ook zijn sterkte: zijn interesse in de geschiedenis van het beeld en zodoende het synthetiseren van die historische referenties. Van scherpe, uit new wave afkomstige hoeken en intens kleurgebruik tot verwijzingen naar de Edo-periode van de Japanse blokdrukkunst en het vakmanschap van de Europese striptraditie, zijn werken stralen energie, universaliteit en een hedendaagse tijdloosheid uit.

Zonder titel, 2018, inkt, wrijfletters, manga-screentone en Pantonefolie op papier, 53 x 42,80 cm

Stéphane Kozik (FR)

De meubels en objecten van een thuisplek nemen de muzikantenrol over in Digital Breakfast en musiceren als een orkest electro-akoestische muziek, gedirigeerd door Stéphane Kozik. Hij stimuleert onze verbeelding in zijn interactieve installaties. Als artiest, beeldend- en geluidskunstenaar en musicus harmonieert hij beeld, geluid en muziek in een nu eens poëtisch en gevoelig, dan weer experimenteel, compositorisch en dynamisch geheel dat onze grip op en kennis van de wereld door elkaar schudt.

Digital Breakfast, 2014, performance/installatie, ongv. 7 min.

Wordt afgespeeld om/op het halfuur.

Kim Noble (UK)

Provocerend, humoristisch en gemunt op de condition humaine: performance- en videokunstenaar Kim Noble peutert aan zaken als gender, religie, dood en seksualiteit en doet dat gretig met een komisch, bijna ironisch gebruik van tragedie en absurditeit. Zijn aanpak is multidisciplinair en heeft hem geleid tot de werelden van theater, film, televisie, kunst en komedie.

Zt, projectie, 18 min.

Kate Isobel Scott (AUS)

Of ze nu werkt met plasticine, animatie of illustratie, Kate Isobel Scott heeft geduld. Véél geduld. Met aandacht voor de kleinste details brengt ze vakkundig haar handgemaakte figuren en objecten tot leven in eye catching stop-motion filmpjes die in speelsheid baden en haar creatief spectrum benadrukken. Speciaal voor deze gelegenheid inspireerde ze zich op keukenobjecten. Het resultaat? Een uiterst ongewone fruitschaal met uiterst ongewoon, oneetbaar en onsmakelijk fruit dat onze verbeelding tart.

Fruit Bowl, 2018, plasticine en styrofoam, 25 x 12 cm, in situ

Charline Tyberghein (BE)

Charline Tyberghein, schilder en winnares van de KoMASK-prijs 2018, creëert ambigu werk. Haar beelden lijken vlak, maar bespelen diepte en misleiden ons via trompe-l’oeuil-technieken. Haar gesimplificeerde objecten zijn gereduceerd tot universele symbolen en pictogrammen, maar, eens door Tyberghein geclaimd, geven een persoonlijk narratief weer – een parallelle taal, een ambigue leesbaarheid. Omschreven als “post-internet esthetiek met patronen van art deco-ornamenten” zijn haar werken vooral kalm en ingecalculeerd, wat zichtbaar is op de op maat gemaakte keukenkastdeuren.

Medal of envy pt. II, 2018, acrylverf op MDF, 60 x 60 cm (2) en 40 x 60 cm (1), in situ

Dennis Tyfus (BE)

Dennis Tyfus is zowat van alle markten thuis en zijn diverse beeldende werken passen niet per se in een exclusieve white cube of verzameling. Tyfus’ werken zijn dan ook zowat overal te bezichtigen: op flyers, vinylplaten, straat of zijn eigen label Ultra Eczema. Dat levert hem een bepaalde street credibility op versterkt met een anarchistische attitude ten opzichte van de ernst van de hedendaagse kunstwereld. Hij drukt in elk medium telkens een unieke stempel. Zijn werk is constant in beweging, met aan de basis een brede tekenpraktijk en een voorliefde voor taal en woord.

Domas van Wijk (NL)

Gebruiksvoorwerpen die een andere functie en betekenis krijgen door geassocieerd te worden met niet-gerelateerde voorwerpen, dat is de methodiek van Domas van Wijk. In zijn empirisch onderzoek staat de verbindingskracht van en appropriatie in een relatie centraal. Als matchmaker of gekke wetenschapper voegt hij elementen samen die eigenlijk niet samen zouden moeten zijn, maar eens samengesteld in readymades uitmonden in alternatieve vormen van leven – althans, dat hoopt van Wijk.

Fresh Tea, 2018, waterkoker, cimbaal, IKEA-koelkast, theeplant
 

Tom Volkaert (BE)

Toeval ‘bepaalt’ geregeld de vorm van het werk van Tom Volkaert. Scheuren, misvormingen en gaten betekenen een toegevoegde waarde voor het werk, alsof een onzichtbare hand de sculpturen vormgeeft tijdens het bakproces. Het hergebruik van gebroken stukken van vorige werken kan er ook onder toevalligheid gebracht worden. De snelheid waarmee hij werken produceert, representeert niet alleen zijn praktijk en generatie. Het resulteert ook in een op het eerste gezicht zorgeloze productie van werken in een consumptiemaatschappij waar een overvloed aan objecten met korte levensduur overheerst.

Mambo Misters, 2018, staal, epoxy, polyester, spuitverf, vlechtjes, 36 x 36 x 65 cm
Stress Less Care Less, 2018, staal, epoxy, polyester, spuitverf, keramiek, 36 x 36 x 65 cm
 

Always In The Kitchen
8-24 november 2018
in Gouvernement, Gouvernementstraat 7, 9000 Gent

Concept: Gouvernement
Productie: CAMPO & Gouvernement
Met de steun van Stad Gent, de Vlaamse Gemeenschap & IKEA® Gent

Deze expo kadert in het drie weken durende festival Always In The Kitchen. Lees hieronder wat we nog meer in petto hebben:

Week III: Always In The Kitchen / muziek, video & performance (22 & 23 NOV)
Slotfeest (24 NOV)