• © Kinga Michalska

  • © Kinga Michalska

  • © Kinga Michalska


“If I nationed myself / in the shadow / of a colossal wave / If only to hold on / by opening— / by Kingdom come” Deze regel uit het gedicht Waterline van Ocean Vuong werkt als een mantra voor de nieuwe creatie van Clara Furey.  

De Canadese kunstenares specialiseert zich in existentiële dansexperimenten die verschillende toestanden van het zijn verkennen. Door fysiek onderzoek naar water brengt de choreografe de immense innerlijke zee naar de scène. Met UNARMOURED herenigt en verzoent Furey wat eerder gescheiden was, waarbij de voorstelling ontstaat uit een vloeiende, lichamelijke chaos waarvan de kolkende golven oneindigheid suggereren als een transformerende emotie.  

De dansers verschijnen als verontrustende sculpturen en ondernemen een artistieke verkenning die prikkelende verlangens wakker maakt. Met een zachte benadering, altijd ertussenin, altijd op de rand, claimen ze het recht op erotiek op hun eigen voorwaarden. In een tuin van resonantie vibreren lichamen op de ritmische golven van licht en geluid, een meeslepende geluidscompositie gecreëerd door muzikant Tomas Furey. Membranen rekken uit en grenzen vervagen. 

Lichamen hoeven niet langer gezien te worden om hun contouren, maar om de energie die hen overstijgt. Ze laten een erotische kracht vrij die door ons heen stroomt en ons met kracht voortstuwt, waardoor we fundamenteel nieuwsgierig en geprikkeld achterblijven.


Duur: 60 minuten
Language no problem



Trigger warning: bevat naakt


pers

De choreografie lijkt op geïmproviseerde extase tijdens een rave, maar is eigenlijk zeer gestructureerd

Pzazz,

UNARMOURED roept een serieuze sprankeling van MDMA op, die doet denken aan zowel de introspectieve euforie van de vroege momenten van een trip als de wens om deze euforie te delen

Etcetera,

Vier danserslichamen worden overspoeld door een golvende energie in een voorstelling op de grens tussen groove en sensualiteit, tussen sensualiteit en seksuele impuls.

Theaterkrant.nl,