AVONDPROGRAMMA Infidèles

Infidèles - tg STAN & de Roovers
9, 10 & 11 FEB, CAMPO nieuwpoort
duur 1'45 

Na Scènes de la vie conjugale (Scènes uit een huwelijk) en Après la répétition (Na de repetitie), duikt STAN opnieuw het werk van Ingmar Bergman in. Voor Infidèles werken Jolente De Keersmaeker en Frank Vercruyssen samen met Robby Cleiren en Ruth Becquart. De voorstelling, een co-productie met de Roovers, werd in 2018 in het Frans gecreëerd in Théâtre Garonne, Toulouse en ging daar in première. Ze maakte deel uit van de internationale viering van de honderdste verjaardag van Ingmar Bergman. Nu volgt de Nederlandstalige versie.

Ingmar Bergman (Uppsala 14 juli 1918 – Fårö, 30 juli 2007) was een Zweedse toneel-en filmregisseur die met zijn oeuvre van 40 films en talloze toneelvoorstellingen een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op de film- en theatergeschiedenis. Infidèles is gebaseerd op het gelijknamige scenario uit 1996, ‘Trolösa’ in het Zweeds, en op zijn autobiografie Laterna Magica uit 1987. Liv Ullmann, de iconische actrice die essentieel was in Bergman’s leven en werk, verfimde Infidèles in 2000 met Lena Endre en Krister Henriksson in de hoofdrollen. In Infidèles vertrekt Bergman van een klassieke driehoeksverhouding maar gaat hij ook zelf in dialoog met zijn personages. Zijn werk bezit vrijwel altijd autobiografische elementen, maar in dit werk is deze dimensie nog explicieter aanwezig. Dankzij Bergman’s vlijmscherpe pen, die zoals steeds getuigt van een meedogenloze empathie en een niets ontziende zelfspot, vervalt de tekst nooit in gratuit confessionalisme of nodeloze psychologisering. Verder zorgen de toevoegingen uit Laterna Magica ervoor dat de tekst nog persoonlijker wordt.

« We hebben alles met elkaar doorstaan: hartstocht, tederheid, passie, aanstellerigheid, verraad, woede, komiek, walging, liefde, leugens, vreugde, geboorten, donderslagen, maneschijn, meubels, huisraad, jaloezie, grote bedden, smalle bedden, geheime onderkomens, grensoverschrijdingen, goed vertrouwen – er komt nog meer - tranen, erotiek, alleen erotiek, rampen, triomfen, vervelende situaties, grofheden, vechtpartijen, angst, angst, verlangen, eicellen, spermatozoïden, bloedingen, breuken, onderbroeken –er komt nog meer, het is maar het beste op te houden voor de regels vol zijn – impotentie, liederlijkheid, afschuw, de nabijheid van de dood, de dood, zwarte nachten, slapeloze nachten, witte nachten, de muziek, de ontbijten, borsten, lippen, de beelden, draai je om naar de camera en kijk naar mijn hand, ik houd hem rechts van het compendium, huid, honden, de rituelen, de gebraden eend, de walvisbiefstuk, de bedorven oesters, bedrog en geknoei, verkrachtingen, mooie kleren, sieraden, aanrakingen, kussen, schouders, heupen, vreemd licht, straten, steden, rivalen, verleiders, haartjes in de kam, lange brieven, verklaringen, alle lachbuien, het ouder worden, de kwaaltjes, de brillen, de handen, de handen, de handen – nu is de aria afgelopen – de schaduwen, de zachtheid, ik help je, de kustlijn, de zee – nu is het stil. Mijn vaders gouden horloge met het gebarsten glas tikt in zijn doosje op het bureau, het staat op zeven voor twaalf. » - Ingmar Bergman, Laterna Magica

CREDITS
tekst Ingmar Bergman vertaling Martine Bom van en met Ruth Becquart, Robby Cleiren, Jolente De Keersmaeker en Frank Vercruyssen productie STAN en de Roovers kostuums An D'Huys lichtontwerp Stef Stessel techniek Tom Van Aken en Iwan Van Vlierberghe

tg STAN
Toneelspelersgezelschap STAN, acroniem voor Stop Thinking About Names, is het theatercollectief rond Jolente De Keersmaeker, Damiaan De Schrijver en Frank Vercruyssen die elkaar eind jaren tachtig ontmoeten aan het Conservatorium van Antwerpen. STAN stelt de toneelspeler centraal en gelooft sterk in het principe van de soevereine acteur: hij is zowel speler als maker. Er wordt niet gerepeteerd in de conventionele betekenis van het woord; het grootste deel van het repetitieproces vindt plaats rond de tafel. Zodra de keuze voor een stuk is gemaakt wordt de tekst bewerkt en hertaald om zo tot een eigen nieuwe speeltekst te komen. Pas de laatste dagen voor de première gaan de spelers de vloer op, maar de voorstelling komt pas echt tot stand als de toeschouwers in de zaal zitten. Een STAN-voorstelling is daarom geen voltooid product, maar eerder een uitnodiging tot dialoog. STAN staat voor teksttheater en kan zich beroepen op een uitgebreid en verscheiden repertoire. STAN wil vertrekken van de overtuiging dat toneel geen elitaire kunst is, maar eerder een kritische reflectie over hoe ieder van ons in het leven staat, over onze overtuigingen, onze bekommernissen, onze verontwaardiging.  

de Roovers
de Roovers is een Antwerps theatercollectief van vier toneelspelers/makers. Ze werken nooit met een regisseur: elk maakproces is een gezamenlijk zoeken naar het verhaal dat op dat moment verteld moet worden. De acteurs verdiepen zich in teksttheater, waarbij ze klassiek repertoire van onder andere Shakespeare, Tsjechov en Aischylos naar hun hand zetten of gaan aan de slag met hedendaagse schrijvers als Paul Auster en Judith Herzberg. Maar evengoed maken ze locatietheater of wagen ze zich aan muziektheater. Het collectief ontstond in 1994 toen Robby Cleiren, Sara De Bosschere, Luc Nuyens en Sofie Sente afstudeerden aan het Antwerpse Conservatorium. Fotograaf en scenograaf Stef Stessel, die van bij de start deel uitmaakt van het Rooverstraject, bepaalt ontegensprekelijk mee de typische Rooversstijl.

Ruth Becquart
Ruth Becquart studeerde af in 1999 bij Studio Herman Teirlinck en begon haar carrière in het theater waar ze samenwerkte met regisseurs als Luk Perceval, Josse De Pauw, Stef Lernous en gezelschappen als tg STAN en de Roovers. Dankzij Infidèles komen Becquart, de Roovers en tg STAN elkaar jaren later weer tegen op de planken. Becquart werd bekend bij het grote publiek dankzij haar optreden in de tv serie Clan. Nadien was ze onder meer te zien in Chaussée d’Amour, Tabula Rasa, De Dag, Gent West, Over Water, Undercover en Black-Out. Momenteel is Becquart te zien in de series Red Light en Fuck you Very Very Much