AVONDPROGRAMMA Don't we deserve grand human projects that give us meaning?

Don't we deserve grand human projects that give us meaning? 
Robbert&Frank Frank&Robbert
17 FEB, CAMPO nieuwpoort dernière

Robbert&Frank Frank&Robbert brengen voor de allerlaatste keer de CAMPO-productie Don’t we deserve grand human projects that give us meaning? op scène. Een voorstelling waarin ze op zoek gaan naar zingeving in een wereld zonder Groot Verhaal. Als atomen in een onontgonnen landschap creëren ze een eigen scheppingsverhaal, een mini-universum vol visuele logica. 

 

“BRICOLEURS VAN VERBEELDING”

De Standaard, Charlotte De Somviele,
27 maart 2017

Het kunstenaarsduo Robbert&Frank/Frank&Robbert laveert tussen videokunst, beeldend werk, performances en publieke interventies. 
In hun nieuwe theaterstuk bij CAMPO gaan ze op tijdreis door de ruimte. Frank Merkx en Robbert Goyvaerts spelen met het idee van parallelle universums en déjà vu’s.

‘Ons werk is altijd al intermediaal geweest’, vertelt Frank Merkx. ‘Als we een tentoonstelling maken, werken we vaak met een filmische soundscore. Of we spelen met lichtspots op een sculptuur, zodat er een verhaal ontstaat. Transformatie is een rode draad door ons oeuvre, net daarom werken we zo graag in het theater. Leg een rood balletje op een scène en het kan alle gedaantes aannemen die je wil: een elektron, een koning, een wolk, een paard. Als theatermaker heb je bovendien de luxe om het brein van je publiek zachtjes te masseren. Het is precies zoals in The Matrix, waarbij je mensen inplugt op je verbeelding.’ 

‘Toeval speelt ook een belangrijke rol’, gaat Robbert Goyvaerts verder. ‘Meestal nemen projecten een loopje met ons en komen we ergens uit waar we het helemaal niet hadden verwacht. De verwondering die we ervaren wanneer we aan het knutselen zijn en de dynamiek tussen ons als duo kan je veel beter tonen in een theaterstuk dan in een expo.’

Merkx en Goyvaerts studeerden multimediale vormgeving aan het KASK in Gent. Ook hun theaterprojecten ontstaan in het atelier, niet op de repetitievloer. Ze maken geen well-made plays, maar vertrekken vanuit associaties, kleuren en vormen. ‘Meestal bouwen we maandenlang props en objecten, die we later in het theater uittesten en activeren. Standaard moeten we de helft van het materiaal weggooien. Interessante objecten maken nog geen goede voorstelling. Door langer in het theater te werken, krijg je een groter besef van eenvoud. Theater heeft geen poespas nodig, mensen willen iets échts zien. Daarom gebruiken we onszelf als dragers.
In onze nieuwe voorstelling spelen met het idee van parallelle universums en déjà vu’s.
We hebben cut-outs van onszelf gemaakt waarmee we in dialoog gaan. Als beeldend kunstenaars maken we beelden, waarna we ons er als acteurs aan onderwerpen, om ten slotte zelf beeld te worden.’
 

Zo veelzijdig als hun parcours is, zo holistisch kijken de Gentse Gilbert&George naar hun eigen werk. ‘We maken geen onderscheid tussen onze installaties en performances. De mindset waarmee we bricoleren blijft dezelfde. Materiaal uit een expo sijpelt in een andere vorm binnen in het theater, scènes uit een voorstelling voeren we op in een galerie of we maken van een detail een beeldend object. Er is niets dat per se in ons werk hoort of erbuiten valt. De beste dingen ontdek je per ongeluk.’

CREDITS
van & met Robbert&Frank Frank&Robbert dramaturgie Pol Heyvaert muziek Boris Zeebroek bewegingsadvies Charlotte Vanden Eynde voice-over Jonathan Beaton & Anna Stoppa techniek Korneel Coessens, Bart Huybrechts, Piet Depoortere & Rune Floryn met dank aan Arne Wastyn & de familie Keys productie CAMPO coproductie Beursschouwburg Brussels (BE), PACT Zollverein Essen (DE) & Auawirleben Bern (CH)


frankenrobbert.com
robbertenfrank.com
instagram.com/r_en_f/
#R_en_F